Stomme cadeautjes

Moeilijk: stomme cadeautjes ontvangen

Stel je voor: je bent jarig en je lieve tante* geeft je een pakje. Vol afwachting scheur je het open en  trek je er iets paars uit. Een paars hoedje. Je houd alleen niet zo van paars. En niet van hoedjes. Je zou het ding nooit van je leven opdoen. Wat doe je?

*of je vriendin, oom, oma etc.

A) Je roept: ‘Dank je! Wat leuk!’. Ook als je tante zegt: ‘Echt? Want ik heb het bonnetje nog hoor…’ glimlach je van oor tot oor en roep je: ‘Nee hoor, súper leuk!’. Alles beter dan een teleurgestelde en gekwetste blik. Je hoopt alleen niet dat ze ooit begint over het hoedje dat je nooit draagt…

B) Je zegt ongeïnteresseerd: ‘Leuk!’ en smijt hem naast je neer, terwijl je het cadeautje uit handen van de volgende verjaardagsgast plukt. Zo hoef je niks vervelends te zeggen, maar komt de boodschap wel over.

C) Je zegt vriendelijk en rustig: ‘Dankjewel! Ik vind het heel leuk dat je iets voor me hebt meegenomen. Maar als ik heel eerlijk ben is het niet zo mijn smaak’.

De oplossing?

Bij A blijf je aardig en kwets je diegene niet, maar loop je het bonnetje mis en zit je opgescheept met een stom cadeau. Oplossing B is bot en niet doeltreffend, dus valt sowieso af. En dan C. Die is de beste, aangezien je daar vriendelijk bedankt en uitlegt dat je het niet zo ziet zitten. Alleen zou je die zinnen zonder stotteren uit je mond krijgen?

Het blijft een moeilijke issue, want diegene heeft vaak wel zijn of haar best gedaan om iets speciaal voor jou uit te kiezen. Laat zien dat je dankbaar bent, alleen dat het niet zo jou smaak is. Anders zul je elk verjaardag gele, oranje en groene hoedjes mogen ontvangen.

Wat zou jij doen?

Ook moeilijk: je geeft een cadeautje en ziet dat diegene het niet leuk vindt, maar net doet alsof hij of zij het leuk vindt