In deze tienermeidenbijbel stond dat je als je een oogje op een jongen had, je altijd naar hem moet lachen en met je haar moet spelen als je met hem praat. Dat je een briefje in zijn kluisje moet stoppen of je BFF hem moet laten vertellen dat jij hem leuk vind. Als je deze tips goed uitvoerde, zou de leuke boy in kwestie zijn MSN aan je geven. Een date naar de bios zou dan niet lang uitblijven. Zeer educatief dus allemaal, zo'n meidenblaadje.
Net als de horoscoops kloppen sommige dingen in de Cosmogirl niet helemaal. Allereerst durf je als schuchter brugklasmeisje eigenlijk niet tegen zo’n leuke, maar enge jongen te praten. Daarbij, als je het eenmaal wel durft, ga je vanzelf dwangmatig aan je haar plukken. En je loopt ook automatisch een beetje
Gelukkig bestaat er MSN, want je BFF heeft zijn msn adres voor je geachterhaald. Zo kun je veilig achter je beeldscherm romantische teksten typen. Hij kan jouw peinzende hoofd en je rode blosjes niet live aanschouwen. Van dat giechelen merkt hij niets. En hij ziet ook niet dat je continu je zinnetje opnieuw typt en dat weer weg entert. Na deze virtuele gesprekken speel je zijn woorden nog eens af in je hoofd, piekerend in bed. Wat bedoelt hij precies met ‘Kusje (K)?’ en wat betekent: ‘Ik spreek je snel?’
Nu, zes jaar later, heb ik MSN al lang van de computer afgegooid. Daarbij doe ik genoeg foundation op tegen rode blosjes, ook al vinden jongens dat ´schattig´ volgens de Cosmogirl. Maar één ding leer je dus nooit af: dat giechelen. Kwam ik achter toen tegenover een Hotte Boy stond. En onbewust met mijn haar aan het frunniken was en daarna een hoog, piepend, lacherig toontje uit mijn mond hoorde komen.
Geen tijdschrift dat me daar van af kan helpen.
