Vandaag gaan we het even over zoenen hebben.
Je kent het wel. Dat awkward moment op een verjaardag. Je komt binnen en er zitten al wat mensen. Aarzelend stap je de feestkring binnen. Tante Bet loopt kordaat op je af en geeft je drie vette smakkerds. Neef Hendrik maakt zich ervan af met een slap handje en bij Oom Harry gaat het pas echt mis.
Aan de weifelende stap die hij naar voren zet, merk je dat hij je zoenend wilt begroeten, maar niet van harte. Je weet je niet bij welke (prikkel)wang je moet beginnen. Hij ook niet, dus jullie kijken elkaar ongemakkelijk aan. Na twee klapzoentjes blijft jouw derde in de lucht hangen. O, blijkbaar hanteert hij het geen drie maar twee zoenen-beleid. Scheelt weer.
Vragen die bij het begroeten door je hoofd kunnen spoken:
- Moet ik tijdens het kussen ook diegenes hand of schouders vastpakken?
- Kunnen we tijdens die drie klapzoenen ook praten? (Hoe is- smak- ie? - Goed, met -smak- jou? Ook- smak- wel!)
- Welke kant gaan we nou op? O, oeps...
Conclusie: zoenen op verjaardagen is, als je niet zo´n hartelijk type als Tante Bet bent, soms best een ongemakkelijke aangelegenheid. Niet alleen voor jou, maar ook voor de andere mensen. Omdat het zo’n ongeschreven regel is, lijkt het onbeschaafd om de feestgangers niet ´vol op de bek te pakken´. Hoe kun je dit moment nou –subtiel of minder subtiel- ontwijken?
How to avoid the awkward kissing moment:
1. Roep heel hard: ‘Koortslip, koortslip!’. Dat je er in werkelijkheid geen hebt, maakt niet uit, ze (de zoeners) rennen toch wel hard weg.
2. Stift je lippen knalroze of oranje. Niemand wil met een zoenafdruk op zijn of haar wang lopen, tenzij het zo’n foute oom is zoals in Bridget Jones ;)
3. Steek je hand al drie meter van te voren uit.
4. Zeg vriendelijk maar duidelijk: 'Ik zoen niet'. En dan geef je een handje (als degene in kwestie niet al te boos is)
5. Zijn er veel mensen? Roep dan gewoon heel hard ‘Hallo!’ Ze begrijpen het heus wel dat je niet heel de kring rond gaat.
Je kent het wel. Dat awkward moment op een verjaardag. Je komt binnen en er zitten al wat mensen. Aarzelend stap je de feestkring binnen. Tante Bet loopt kordaat op je af en geeft je drie vette smakkerds. Neef Hendrik maakt zich ervan af met een slap handje en bij Oom Harry gaat het pas echt mis.
Aan de weifelende stap die hij naar voren zet, merk je dat hij je zoenend wilt begroeten, maar niet van harte. Je weet je niet bij welke (prikkel)wang je moet beginnen. Hij ook niet, dus jullie kijken elkaar ongemakkelijk aan. Na twee klapzoentjes blijft jouw derde in de lucht hangen. O, blijkbaar hanteert hij het geen drie maar twee zoenen-beleid. Scheelt weer.
Vragen die bij het begroeten door je hoofd kunnen spoken:
- Moet ik tijdens het kussen ook diegenes hand of schouders vastpakken?
- Kunnen we tijdens die drie klapzoenen ook praten? (Hoe is- smak- ie? - Goed, met -smak- jou? Ook- smak- wel!)
- Welke kant gaan we nou op? O, oeps...
Conclusie: zoenen op verjaardagen is, als je niet zo´n hartelijk type als Tante Bet bent, soms best een ongemakkelijke aangelegenheid. Niet alleen voor jou, maar ook voor de andere mensen. Omdat het zo’n ongeschreven regel is, lijkt het onbeschaafd om de feestgangers niet ´vol op de bek te pakken´. Hoe kun je dit moment nou –subtiel of minder subtiel- ontwijken?
How to avoid the awkward kissing moment:
1. Roep heel hard: ‘Koortslip, koortslip!’. Dat je er in werkelijkheid geen hebt, maakt niet uit, ze (de zoeners) rennen toch wel hard weg.
2. Stift je lippen knalroze of oranje. Niemand wil met een zoenafdruk op zijn of haar wang lopen, tenzij het zo’n foute oom is zoals in Bridget Jones ;)
3. Steek je hand al drie meter van te voren uit.
4. Zeg vriendelijk maar duidelijk: 'Ik zoen niet'. En dan geef je een handje (als degene in kwestie niet al te boos is)
5. Zijn er veel mensen? Roep dan gewoon heel hard ‘Hallo!’ Ze begrijpen het heus wel dat je niet heel de kring rond gaat.
Ik zeg: succes! Zoense! ;) Of heb jij nooit last van deze ongemakkelijke situatie?
Beeld: weheartit