Tranen met tuiten

Met waterige oogjes las ik het. Fancy stopt. Ja het is echt waar. Er komt een einde aan Nederlands bekendste tienermeidenbijbel. De vorige keer vertelde ik al hoeveel ik aan andere bijbel Cosmogirl heb gehad. Dit blad hielp mij samen met Fancy mijn onzekere – wat moet ik in hemelsnaam aan en welke make-up moet ik op- jeugd door. Nu Fancy stopt is er met mijn binnenkort twintigste verjaardag echt een eind aan m’n tienertijd gekomen.

Als tiener kun je sommige dingen onbeschaamd doen. Op een bankje zitten met je vriendinnen, roze kauwgombellen blazen en jongens keuren. Gierend van het lachen alle kleding in H&M passen, en daarna met een leeg tasje de winkel en een chagrijnige verkoopster verlaten. Roze lipgloss opdoen terwijl die stoffige leraar Natuurkunde iets over atoomdeeltjes of iets in die richting uitlegt. En tijdens diezelfde les de Fancy lezen, die verstopt zit tussen je lesboeken.

Ook schrijf je als tiener misschien in een roze schriftje tips/smoesjes op voor als je een erge date hebt en weg wilt. En dan zegt een vriendin: ‘Goh, wat leuk, dat kan zo in Fancy! Daar moet je later echt gaan werken!’.
Je begrijpt, dat meisje met het roze schriftje was ik. Werken bij Fancy was mijn droom. Daar leefde ik een soort van naar toe. Als Fancy redacteur zou ik terecht komen in een team met gezellige vrouwen in hippe kleding, die met hun jeugdige taal de tienermeiden van Nederland elke 2 weken van fijn leesvoer voorzien.

Maar deze droom is vandaag als een roze kauwgombal uit elkaar gespat. Net als ouder worden, hou je het stoppen van Fancy ook niet tegen. Je kunt je er tegen verzetten, maar het gebeurt toch.

Fancy, we will miss you! Lazen jullie hem (vroeger net als ik) ook?